Akif Rüstəmov yazır: "Əsrin cinayəti: Xocalı soyqırımı"

25-02-2022, 21:40

Xocalı -30
Əsrin cinayəti: Xocalı soyqırımı
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Əsrin cinayəti olan Xocalı soyqırımından 30 il keçir. 1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən o müdhiş gecədə Xocalıda baş verənlər hər bir azərbaycanlının yaddaşına həkk olunub.
Ermənilərin xalqımıza qarşı törətdikləri bu cinayət dinc əhaliyə qarşı məqsədyönlü şəkildə aparılmışdır. Ermənistanın keçmiş prezidenti, əli xalqımızın qanına batmış Serj Sarkisyan 2000-ci ildə Xocalı hadisələri bərədə suala cavab verərkən demişdi: ”Xocalıya qədər azərbaycanlılar elə düşünürdülər ki, bizimlə zarafat etmək olar. Onlara elə gəlirdi ki, ermənilər mülki əhaliyə əl qaldıra bilməzlər. Biz bu stereotipi qırmalı idik. Belə də oldu”. Düşmənin bu vəhşiliyini 44 günlük Qarabağ müharibəsində də gördük.
Xocalı soyqırımını Xankəndində olan Rusiyanın 366-cı motoatıcı alayı həyata keçirib. Onu da bildirim ki, bu alayda xidmət edənlərin 80-85 faizi ermənilər idi. İki “qardaş”, erməni və rus birləşib bu soyqırımı həyata keçiriblər. Ermənistanın hazırkı baş naziri Nikol Paşinyan özünün “Facebook” səhifəsində yazır ki, Xocalıda azərbaycanlıların qətlinin bizimlə hec bir əlaqəsi yoxdu. Bunu Rusiya ordusunun 366-cı motoatıcı alayı törədib. Onu da qeyd edim ki, rusun qorxusundan yazını tələsik silib.
N.Paşinyanın bu həyasızlığına erməni yazıçısının cavabı çox çəkmədi. Yazıçı Anna Payatyan etiraf edir ki, Xocalı soyqırımı olub və bunun üçün quldurlar cavab verməlidirlər. O,quldur deyəndə
Sarkisyanı, Koçaryanı,Ter-Petrosyanı nəzərdə tutur və onları uşaq və qadınların qatili adlandırır. Hətta, Xocalıda, ümumiyyətlə Qarabağda azərbaycanlılara qarşı törədilən vəhşiliklərə görə bir erməni olduğu üçün utandığını deyir.
Xocalı soyaqırımı nəticəsində 63-ü uşaq, 106–sı qadın, 70-i qoca olmaqla 613 nəfər sakin qətlə yetirilib. 8 ailə tamamilə məhv edilib,25 uşaq hər iki valideynini itirib.
“Xocalı genosidi yoxdur” deyən Rusiya Dövlət Dumasının ermənipərəst mövqeyi ilə seçilən deputatı Konstantin Zatulini də başa düşmək olar. O, ermənilərin pulu ilə deputat seçilib və yumşaq kreslosundan ayrılmaq fikri yoxdu.
Çox təssüf ki, erməni vəhşiliyindən nəticə çıxarmayan bəzi insanlar başımıza gətirilən faciələri unutdurmağa çalışırlar. Biri deyir Azərbaycanda Ermənistana düşmən kimi təbliğata son qoyulsa daha gözəl olar, bir başqası isə gəncləri erməniyə düşmən kimi tərbiyə etməməyi lazım bilir. Belə “humanistlər”ə xatırlatmaq istəyirəm ki, 31 Mart soyqırımı barədə bir kəlmə də eşitməmişdim. Çünki onu xalqa unutdurmuşdular. Unutqanlıq bütün bəlalarımızın səbəbkarıdır. Əvəzinə erməni ilə bizi “dost”eləmişdilər. Yetmiş ildən sonra bu “dostluğun” nəticəsini gördük. Sözün qısası,ermənilərin xalqımıza vurduğu yaraların qərtməyi hələ sağalmayıb, ola bilsin nə vaxtsa münasibətlər qurulacaq, amma indi bu barədə danışmaq tezdir, şəhidlərin ruhu bizi bağışlamaz. Birdə ki, erməni bizi özünə düşmən bilir. Məsələn, Qarabağ separatçılarının nümayəndəsi M.Akopyan
düşmənçiliyini gizlətmir. 0, 44 günlük müharibədəki tarixi qələbəmizdən az sonra özünün “Facebook”səhifəsində yazıb:”Biz ağlamamalı və alçalmamalıyıq, düşmənlə bir yerdə yaşamağa və “bir damın altında dinc bir həyata” heç vaxt icazə verməməliyik Türklər və azərbaycanlılar bizim qəti düşmənlərimizdir və biz hər zaman müqavimət göstərməyə hazır olmalıyıq...yeganə vətəni xilas etmək üçün birləşməliyik”.
Bəli, Akopyan tək deyil, onun kimi düşünənlər çoxdur. Bu xalq həqiqəti inkar etməyi xoşlayır. Yeri gəlmişkən, sosial şəbəkələrdə bizimlə mehriban qonşuluq münasibətlərinin qurulmasını istəyən ermənilərin ara-sıra yazılarına rast gəlmək mümkündür. İnanmaq çox çətindir. Ona görə ki, bu millət xəstədir, torpaq xəstəsidir.
Türkmənçay müqaviləsinin hazırlanmasında yaxından iştirak edən, Aleksandr Sergeyeviç Qribayedov Rusiya çarına ünvanladığı məktubda yazırdı: “Əlahəzrət, ermənilərin mərkəzi rus torpaqlarında məskunlaşmasına izn verməyin. Onlar elə tayfadırlar ki, bir neçə on il yaşadıqdan sonra dünyaya hay-küy salacaqlar ki, bura bizim dədə-baba torpaqlarımızdır”.
Erməni faşizminin iç üzünü açan bəzi faktlara müraciət edək:
Qarabağ hadisələrinin iştirakçısı, erməni terrorçularının ideoloqlarından biri Zori Balayanın “Ruhumuzun dirçəlişi”, Livan ermənisi David Xeyriyanın “Xaç naminə”adlı kitablarında fəxrlə təsvir etdikləri insanlığa sığmayan, ürək dağlayan hadisələr bir daha erməni faşistlərinin vəhşiliklərindən xəbər verir.
Viktoriya Uvelovoy-rus jurnalisti - Ermənilər hamilə qadının qarnını yararaq körpəni ordan götürüb yerinə pişik qoyub tikdilər.
V.Bellax -“İzvestiya”qəzetinin müxbiri: Ağdama dayanmadan meyitlər gətirilirdi.Tarixdə belə şeylər görünməmişdi. Meyitlərin gözləri çıxarılmış, qulaqları və başları kəsilmişdi. Bir neçə meyit zirehli maşınlara qoşularaq sürüklənmişdi. İşgəncələrin həddi-hüdudu yox idi.
V.Savelyev – Xocalı soyqırımında iştirak edən hərbi hissənin kəşfiyyat şöbəsinin rəisi: Mən bütün bunları yazmaya bilməzdim. İnsanların, uşaq və qadınların, hamilə qadınların güllədən keşmiş bədənlərini unuda bilmirəm. Qoy azərbaycanlılar məni bağışlasınlar ki, bütün bu qanlı və amansız sonluğu olan hadisələrdə əlimdən heç nə gəlmədi.Təkcə yazdığım arayışı həm Kremlə, həm də SSRİ Müdafiə Nazirliyi Baş Kəşfiyyat idarəsinin generallarına göndərdim
Oxuyun, dedim! Biz rusların zabit şərəfi görün necə ləkələndi.
“Moskovskiy komsomolets” – Xocalıdan əsir gətirilənləri gördük. Lakin onlar daha yaşamağa yaramırlar. Qışın şaxtasında onları sübh tezdən yalınayaq qarın -buzun üzərinə çıxarırlar. Başlarından soyuq su tökür, başlarında şüşə sındırırlar...Bir erməninin bir azərbaycanlı uşağı ikiyə böldüyünün şahidi oldum. Sonra uşağın bədəninin bir parçası ilə anasının üzünə o qadər vurdu ki, övladının qanına bulanan zavallı qadın dəli olub gülməyə başladı...
Faktların sayını artırmaq da olar.Onsuz da hər şey aydındır. Baxmayaraq ki, dünyanın 40-dan çox ölkəsində “Xocalıya ədalət” kampaniyası keçirilib,18 ölkə bu faciəni soyqırım kimi taniyıb,Avropa İttifaqı hələ də mövqe bildirməyib.
Mən inanıram, ikinci Qarabağ müharibəsində düşmən üzərində qələbə çalaraq tarix yazan Azərbaycan əsgəri Ali Baş Komandanın rəhbərliyi altında üçrəngli bayrağımızı Xocalıda dalğalandıracaq.

Redaksiyanın zəruri qeydi: Xocalıda azı 3813 nəfər qətlə yetirilib. Onlardan 613 nəfəri cəsədləri əlimizə gələn, ictimaiyyətə məlum olanlardır, qalanları barədə erməni mənbələrində məlumat verilir. 2000-ci ildə nəşr olunmuş “Xaç naminə” kitabında Daud Xeyriyan yazırdı:
“Bu şaxtalı qış səhərində Daşbulaq yaxınlığında bir kilometrlik bataqlıqdan keçmək üçün insan meyitlərindən körpü salmalı olduq. Mən meyitlərin üstü ilə getmək istəmirdim. Mayor Ohanyan işarə elədi ki, qorxmaq lazım deyil, müharibənin öz qanunları var. Mən ayağımı qan içində olan 9-11 yaşlarında qız uşağının sinəsinə basıb irəlilədim. Çəkmələrim, şalvarım tam qana batmışdı. Bu qaydada 1200 meyitin üzərindən keçib getdim.
...Martın 2-də “Qaplan qrupu” (bu qrup meyitlərin yandırılması ilə məşğul idi) 2000-ə yaxın iyrənc monqol (Xocalı türklərini nəzərdə tutur) meyitini topladı və onları ayrı-ayrı topalarla Xocalının təxminən bir kilometrliyində yandırdı.”
Yuxarıda qeyd olunanlardan da görünür ki, yer üzündən silinmiş bir şəhərin qırılmış əhalisinin sayı qəsdən az göstərilib. O zaman Xocalıda 8 min yerli əhali olub, 2 min nəfər də Ermənistandan qovulanlardan pənah gətirib. İndi deyə bilən varmı 10 min əhali hardadır?! Düşmənin dezinformasiya təxribatı burda da işləyib.
P.S. 1992-ci ilin aprelində Xocalı İcra Hakimiyyətinin başçısı Elman Məmmədovdan müsahibə alırdım. Dedi:”Öldürülənlərin, yaralananların, itkin düşənlərin, girovluqdan qutara bilənlərin sayı dəqiqləşdirilir”.
Belə məlum oldu ki, Xocalı soyqırımından 40 gün keçməsinə baxmayaraq 5 min nəfərdən xəbər-ətər yoxdur…